بررسی فراوانی و عوامل مؤثر بر مرگ و میر مادران باردار استان ایلام در سالهای ۱۳۸۹-۱۳۸۱

مقدمه: شاخص میزان مرگ و میر مادران بازتابی از وضعیت سلامت عمومی در جامعه است. مرگ و ناتوانی مادرانبه عنوان محور اصلی خانواده، همه ابعاد سلامت خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و عوامل موثر بر مرگ و میر مادران باردار استان ایلام در فاصله سالهای 1389-1381 انجام شد. موادو روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی-تحلیلی و با استفاده از داده های موجود در پرونده های بالینی و پرسشنامه تکمیل شده مرگ مادرباردار در استان ایلام نجام گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار آماری spss17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش: فراوانی مرگ و میر مادران باردار مورد مطالعه، 22مورد و میزان آن 51/25 نفر به ازای هر100000 تولد زنده بود. بیشترین تعداد متوفیان در سال 1383(73/22 درصد)، در گروه سنی 30 تا 35 سال(36/36درصد)، حاملگی اول(9/31درصد)، ساکن شهر(09/59درصد)، بی سواد یا کم سواد(50درصد)، خانه دار(9/90درصد)، تحت مراقبت ویژه زمان بارداری(08/81درصد)، زایمان سزارین(54/54درصد)،و حاملگی خواسته(7/72درصد) بودند. شایعترین علت مرگ مادران خونریزی(7/22درصد) بود. علت مرگ با سطح سواد مادر(p=0.031)، سن مادر(p=0.029)، نیازمند مراقبت ویژه(p=0.003)، زمان مرگ(p=0.019)و نوع زایمان(p=0.019)ارتباط آماری معنادار داشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به ثبات نسبی و نداشتن روند مشخص شاخص نسبت مرگ مادری در استان، لازم است اقدام اساسی توسط متولیان و سیاستگزاران نظام مراقبت موربیدیتی و مورتالیتی مادران در زمینه طراحی و تکوین این برنامه صورت گیرد